PERSBERICHT
Gun kinderen hun eigen label!
Campagne pleit voor een nieuwe mentaliteit in opvoeding, onderwijs en jeugdzorg
Amsterdam, 9 september 2014; De afgelopen jaren hebben wij in Nederland meer kinderen een psychiatrische diagnose gegeven dan ooit tevoren[1]. In een veranderende tijdgeest komt een groep kinderen met bepaalde eigenschappen en gedragingen klaarblijkelijk steeds meer in de problemen.
- De vraag is alleen; ligt dat aan deze kinderen of aan onze maatschappij?
Veel genoemde oorzaken voor het te snel labelen van kinderen zijn; competentiegericht onderwijs; veeleisende en onzekere opvoedstijlen; minder tolerantie voor afwijkingen van de norm; altijd aanwezige en prikkelende (sociale)media[2]; een dominante biomedische wetenschap die verschillen tussen mensen als afwijkingen van één of andere norm beschouwt[3]; een actieve farmaceutische industrie; een terugtredende overheid die inzet op ‘ontzorging’ en zwaar bezuinigt op jeugdzorg.
Nieuw beleid is niet genoeg, we hebben ook nieuw bewustzijn nodig!
In het geval van problemen moet de verantwoordelijkheid eigenlijk niet worden gelegd bij het individuele kind door middel van een stigmatiserend label, maar bij de volwassenen die hen proberen te helpen. Laten zij meer aandacht hebben voor de eigenheid van deze kinderen en meer bezig zijn met het oplossen van problemen en met de belemmeringen die kinderen ervaren, dan met het bepalen of een kind een bepaalde stoornis heeft of niet. Daarbij hebben kinderen recht op informatie en inspraak en moeten zij worden betrokken bij alle beslissingen die voor hen van belang zijn.
Dat vergt een nieuwe en kritische blik naar onszelf als opvoeders, hulpverleners en beleidmakers. Wat verwachten wij eigenlijk van kinderen? Moet de centrale vraag voor ons als ouders, onderwijs, jeugdzorg, wetenschap en overheid niet zijn; Wat heeft elk uniek kind nodig om optimaal te kunnen participeren in onze maatschappij?
Ontzorgen mag niet het excuus worden voor bezuinigingen op jeugdzorg!
De overheid lijkt een stap in de goede richting te zetten met het Passend Onderwijs, waarbij de zorg aan een kind niet meer afhangt van een ‘diagnose’. Daarnaast wordt de jeugdzorg gedecentraliseerd, waardoor de directe omgeving rondom het kind hopelijk meer aandacht krijgt in de probleemanalyse en de zorgverlening. Het is alleen jammer dat deze nieuwe Jeugdwet gepaard gaat met zware bezuinigingen, waardoor de zorg aan kinderen toch weer in het nauw dreigt te komen. Geen label betekent namelijk níet dat er geen zorg nodig is. De behoefte aan zorg moet juist het uitgangspunt worden, niet een eventueel label!
Tenslotte vraagt de Academie aandacht voor de kinderen die na uitgebreide analyse een echte diagnose nodig hebben om zich verder te ontwikkelen. Doordat we de grenzen van classificatie oprekken en daardoor te veel kinderen van een diagnose voorzien, krijgt de eerste groep kinderen niet altijd de aandacht en zorg die zij verdient, bijvoorbeeld als gevolg van langere wachtlijsten in de zorg.
Voor meer informatie en interviews:
Mevr. Liesbeth P.M. Hop
Nationale Academie voor Media & Maatschappij
Email:
Tel: 06 435 879 54
www.gunkinderenhuneigenlabel.nl
Achtergrondinformatie:
De Nationale Academie voor Media & Maatschappij is een idealistisch instituut dat beoogt burgers te ondersteunen bij het ontwikkelen van kennis, vaardigheden en mentaliteit met betrekking tot relevante mediaontwikkelingen, zodat burgers in staat zijn de media op positieve wijze te benut ten ten behoeve van hun eigen professionele en persoonlijke doelstellingen. De Academie biedt trainingen en opleidingen aan specifieke beroepsgroepen, zodat zij de mediaontwikkelingen herkennen, begrijpen, toepassen en evalueren in hun eigen werkveld. Het gaat hierbij om beroepsgroepen zoals het onderwijs, de bibliotheek, jeugdzorg en hulpverlening, lokale overheden, politie en justitie, bedrijfsleven en maatschappelijke instellingen.
[1] Participatie van jongeren met psychische problemen, Gezondheidsraad, juli 2014
[2] Kind en beeldscherm, een te hecht koppel, Medisch Contact, 22 mei 2014
[3] Diagnosis and the DSM - A Critical Review, Prof. dr. Stijn Vanheule, Palgrave Macmillan, 2014