Gun kinderen hun eigen label!

#eigenlabel

PERSBERICHT

Gun kinderen hun eigen label!

Campagne pleit voor een nieuwe mentaliteit in opvoeding, onderwijs en jeugdzorg

Amsterdam, 9 september 2014; De afgelopen jaren hebben wij in Nederland meer kinderen een psychiatrische diagnose gegeven dan ooit tevoren[1]. In een veranderende tijdgeest komt een groep kinderen met bepaalde eigenschappen en gedragingen klaarblijkelijk steeds meer in de problemen.

  • De vraag is alleen; ligt dat aan deze kinderen of aan onze maatschappij?

Veel genoemde oorzaken voor het te snel labelen van kinderen zijn; competentiegericht onderwijs; veeleisende en onzekere opvoedstijlen; minder tolerantie voor afwijkingen van de norm; altijd aanwezige en prikkelende (sociale)media[2]; een dominante biomedische wetenschap die verschillen tussen mensen als afwijkingen van één of andere norm beschouwt[3]; een actieve farmaceutische industrie; een terugtredende overheid die inzet op ‘ontzorging’ en zwaar bezuinigt op jeugdzorg.

Nieuw beleid is niet genoeg, we hebben ook nieuw bewustzijn nodig!

In het geval van problemen moet de verantwoordelijkheid eigenlijk niet worden gelegd bij het individuele kind door middel van een stigmatiserend label, maar bij de volwassenen die hen proberen te helpen. Laten zij meer aandacht hebben voor de eigenheid van deze kinderen en meer bezig zijn met het oplossen van problemen en met de belemmeringen die kinderen ervaren, dan met het bepalen of een kind een bepaalde stoornis heeft of niet. Daarbij hebben kinderen recht op informatie en inspraak en moeten zij worden betrokken bij alle beslissingen die voor hen van belang zijn.

Dat vergt een nieuwe en kritische blik naar onszelf als opvoeders, hulpverleners en beleidmakers. Wat verwachten wij eigenlijk van kinderen? Moet de centrale vraag voor ons als ouders, onderwijs, jeugdzorg, wetenschap en overheid niet zijn; Wat heeft elk uniek kind nodig om optimaal te kunnen participeren in onze maatschappij? 

Ontzorgen mag niet het excuus worden voor bezuinigingen op jeugdzorg!

De overheid lijkt een stap in de goede richting te zetten met het Passend Onderwijs, waarbij de zorg aan een kind niet meer afhangt van een ‘diagnose’. Daarnaast wordt de jeugdzorg gedecentraliseerd, waardoor de directe omgeving rondom het kind hopelijk meer aandacht krijgt in de probleemanalyse en de zorgverlening. Het is alleen jammer dat deze nieuwe Jeugdwet gepaard gaat met zware bezuinigingen, waardoor de zorg aan kinderen toch weer in het nauw dreigt te komen. Geen label betekent namelijk níet dat er geen zorg nodig is. De behoefte aan zorg moet juist het uitgangspunt worden, niet een eventueel label!

Tenslotte vraagt de Academie aandacht voor de kinderen die na uitgebreide analyse een echte diagnose nodig hebben om zich verder te ontwikkelen. Doordat we de grenzen van classificatie oprekken en daardoor te veel kinderen van een diagnose voorzien, krijgt de eerste groep kinderen niet altijd de aandacht en zorg die zij verdient, bijvoorbeeld als gevolg van langere wachtlijsten in de zorg. 

 

Voor meer informatie en interviews:

 

Mevr. Liesbeth P.M. Hop 

Liesbeth kleiner

Nationale Academie voor Media & Maatschappij

Email: Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken. 

Tel:      06 435 879 54

www.gunkinderenhuneigenlabel.nl

www.mediaenmaatschappij.nl

Achtergrondinformatie:

navmmDe Nationale Academie voor Media & Maatschappij is een idealistisch instituut dat beoogt burgers te ondersteunen bij het ontwikkelen van kennis, vaardigheden en mentaliteit met betrekking tot relevante mediaontwikkelingen, zodat burgers in staat zijn de media op positieve wijze te benut ten ten behoeve van hun eigen professionele en persoonlijke doelstellingen. De Academie biedt trainingen en opleidingen aan specifieke beroepsgroepen, zodat zij de mediaontwikkelingen herkennen, begrijpen, toepassen en evalueren in hun eigen werkveld. Het gaat hierbij om beroepsgroepen zoals het onderwijs, de bibliotheek, jeugdzorg en hulpverlening, lokale overheden, politie en justitie, bedrijfsleven en maatschappelijke instellingen.


 

Een nieuwe generatie van moeilijke kinderen?

Het aantal kinderen in Nederland met een officiële diagnose voor een psychiatrische stoornis is in de laatste jaren explosief gestegen[1]. Denk aan diagnoses voor ADHD, PDD-NOS, Anti-Sociaal, Manisch-depressief, ADD, Borderline, Bipolair en nog vele andere stoornissen.

  • De vraag is: Zegt dat iets over onze kinderen of over onze maatschappij?

Betekent het dat onze kinderen moeilijker geworden zijn? Of dat zij het in deze tijd en maatschappij moeilijker hebben om tot hun recht te komen en goed te kunnen participeren? De vraag is dan; is dat erg, hoe komt dat en wat kunnen wij daar aan doen?

[1] http://www.gezondheidsraad.nl/nl/taak-werkwijze/werkterrein/optimale-gezondheidszorg/participatie-van-jongeren-met-psychische

 

Een diagnose mag een kind niet belemmeren

Wanneer een diagnose een kind verder helpt en belemmeringen oplost, dan kan niemand daar iets op tegen hebben. Maar wanneer een diagnose juist belemmeringen veroorzaakt, waardoor een kind niet goed kan participeren in onze samenleving, dan lijkt het niet verstandig te vroeg, te snel en te hard een uitsluitend medische diagnose te geven.

Er kleeft namelijk een aantal belangrijke nadelen aan het ‘bestempelen’ van kinderen met een psychiatrische diagnose. Klik hier voor een schets van deze nadelen. 

Kinderen leven in veranderende tijdgeest

Hoe komt het nu dat we in deze tijd zo’n enorme toename van kinderen met psychiatrische diagnoses zien? Dat is een complexe vraag omdat veel factoren daar invloed op hebben. Denk aan veranderende opvoedstijlen, onderwijssystemen, overheidsbeleid, visies vanuit de wetenschap, nieuwe media-ontwikkelingen en een actieve farmaceutische industrie.

Toch is het wel belangrijk je daar enigszins in te verdiepen, zodat je meer inzicht krijgt in alle krachten die meespelen in dit veld. Klik hier voor een beschrijving van de oorzaken.