Gun kinderen hun eigen label!

#eigenlabel

Vanaf 2015 wordt de zorg voor jeugd helemaal ondergebracht bij de gemeente. De verantwoordelijkheden van de gemeente zijn vastgelegd in de nieuwe Jeugdwet. De Jeugdwet treedt op 1 januari 2015 in werking. Het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport (VWS) en het ministerie van Veiligheid en Justitie (V&J) zorgen met de Vereniging van Nederlandse Gemeenten (VNG) voor ondersteuning van de gemeenten.

Provinciale taken: Wet op de jeugdzorg

De regels voor de jeugdzorg zijn op dit moment vastgelegd in de Wet op de jeugdzorg. Uitgangspunt van de wet is de hulpvraag van kinderen, jongeren en hun ouders en opvoeders. Doel van de wet is een vraaggerichte jeugdzorg. In het kort komt de wet op het volgende neer:

  • Kinderen, jongeren en ouders hebben recht op jeugdzorg.
  • De zorg moet zo dicht mogelijk bij het kind of de jongere worden georganiseerd, zo kort mogelijk duren en zo licht mogelijk zijn. In de praktijk komt het erop neer dat gemeenten meer verantwoordelijkheid krijgen. 
  • Elke provincie krijgt geld van het Rijk. De provincie financiert met dat geld Bureau Jeugdzorg en daarmee de toegang tot de jeugdhulpverlening, geestelijke gezondheidszorg voor de jeugd (jeugd-ggz), jeugdbescherming en jeugdreclassering. 
  • De provincie koopt zorg voor kinderen, jongeren en ouders in bij de jeugdzorginstellingen. 
  • De provincie maakt resultaatgerichte afspraken over de verantwoordelijkheden voor jongeren met problemen.

Gemeentelijke taken: Wet maatschappelijke ondersteuning

Volgens de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo) heeft een gemeente 5 functies in de ondersteuning van en zorg voor kinderen, jongeren en hun ouders:

  • informatie en advies geven;
  • signaleren van problemen bij opgroeien en opvoeden; 
  • zorgen dat kinderen, jongeren en hun ouders de juiste hulp krijgen; 
  • pedagogische hulp geven; 
  • coördineren van zorg.

Binnen een gemeente kunnen verschillende instanties dit aanbod verzorgen. Meestal gaat dit via het Centrum voor Jeugd en Gezin (CJG).

Zie voor meer informatie: http://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/jeugdzorg/jeugdzorg-in-de-wet

Een nieuwe generatie van moeilijke kinderen?

Het aantal kinderen in Nederland met een officiële diagnose voor een psychiatrische stoornis is in de laatste jaren explosief gestegen[1]. Denk aan diagnoses voor ADHD, PDD-NOS, Anti-Sociaal, Manisch-depressief, ADD, Borderline, Bipolair en nog vele andere stoornissen.

  • De vraag is: Zegt dat iets over onze kinderen of over onze maatschappij?

Betekent het dat onze kinderen moeilijker geworden zijn? Of dat zij het in deze tijd en maatschappij moeilijker hebben om tot hun recht te komen en goed te kunnen participeren? De vraag is dan; is dat erg, hoe komt dat en wat kunnen wij daar aan doen?

[1] http://www.gezondheidsraad.nl/nl/taak-werkwijze/werkterrein/optimale-gezondheidszorg/participatie-van-jongeren-met-psychische

 

Een diagnose mag een kind niet belemmeren

Wanneer een diagnose een kind verder helpt en belemmeringen oplost, dan kan niemand daar iets op tegen hebben. Maar wanneer een diagnose juist belemmeringen veroorzaakt, waardoor een kind niet goed kan participeren in onze samenleving, dan lijkt het niet verstandig te vroeg, te snel en te hard een uitsluitend medische diagnose te geven.

Er kleeft namelijk een aantal belangrijke nadelen aan het ‘bestempelen’ van kinderen met een psychiatrische diagnose. Klik hier voor een schets van deze nadelen. 

Kinderen leven in veranderende tijdgeest

Hoe komt het nu dat we in deze tijd zo’n enorme toename van kinderen met psychiatrische diagnoses zien? Dat is een complexe vraag omdat veel factoren daar invloed op hebben. Denk aan veranderende opvoedstijlen, onderwijssystemen, overheidsbeleid, visies vanuit de wetenschap, nieuwe media-ontwikkelingen en een actieve farmaceutische industrie.

Toch is het wel belangrijk je daar enigszins in te verdiepen, zodat je meer inzicht krijgt in alle krachten die meespelen in dit veld. Klik hier voor een beschrijving van de oorzaken.